44-օրյա պատերազմից առաջ հայ ժողովրդին հավաստիացնում էին, որ պատերազմ չի լինի: Նիկոլ Փաշինյանի թիմակից Մակունցը փափուկ բարձ էր դնում հայ ժողովրդի գլխի տակ՝ հայտարարելով, որ եթե պատերազմ լինի, ապա Թուրքիան չի միջամտի դրան...
Հիշեք այս դեմքերն ու նրանց անունները։ Թեև նրանց այլևս մոռանալ չի լինի․ Հայաստանի ամոթի և անկման տարեգրության մեջ նրանց անունները դաջվեցին Հայոց սուրբ եկեղեցին ասպատակող թուրք ու մոնղոլ քոչվոր-վայրագների ու անաստված բոլշևիկների կողքին...
«Պապ թագավոր» օպերացիան չստացվեց, ոչ Պապ կա, ոչ թագավոր: Ժողովուրդն էլ հասկացավ, որ հիմա 21-րդ դարն է, Եկեղեցին ոչ մի կերպ չի կարող պետականության սպառնալիք դառնալ, եթե նույնիսկ կառավարվի դրսից...
Յոթ Վերք եկեղեցում տեղի ունեցածը, ինչպես նաև դրան հաջորդած հայտարարությունները, վկայում են, որ իշխանությունը մտնում է հակաեկեղեցական քաղաքականության նոր՝ առավել սրված փուլ...
Ուժայիններով Գյումրիի եկեղեցին գրավելը, արենդայով վերցված տիրադավներով պատարագը, հենց դեկտեմբերի 7-ին գյումրեցիներին վիրավորելը հարյուր հազարավոր մարդկանց մեջ խորքային ծանր մտորումներ են առաջացնում...
Այսօր համաշխարհային քաղաքականությունում քչերն են խելքով փայլում, հատկապես ամերիկյան ֆիլիալներում և հավաքական Արևմուտքի երկրներում՝ տգիտությունն ու անմեղսունակությունն են տիրում այնտեղ...
Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը կրկին հայտարարել է իբրև «Հայաստանից բռնի տեղահանված ադրբեջանցիների վերադարձի իրավունքի» մասին։
Սա խաղաղության օրակարգ չէ...
Ես մի բան եմ ուզում հասկանալ, եթե սա Հայ առաքելական Սուրբ եկեղեցու Բալթյան երկրների թեմի առաջնորդն է, ապա ի՞նչ նպատակով է տևական ժամանակ գտնվում Հայաստանում, յալանչու պես թրև է գալիս Երևանի փողոցներում ու քարշ գալիս նիկոլական հեռուստատեսային տաղավարներում...
Մեր ներկա կյանքում ամենից շատ արծարծվող հարցերից մեկն այն է, թե ուժային աշխարհում և ուրիշների շահ-ուժային դաշտում մենք ինչքանո՞վ կարող ենք ազդել մեր ճակատագրի ու մեզ հետ կատարվող ամեն ինչի վրա...